Najbardziej szalony festiwal na świecie
Czym jest Burning Man? To tak, jakby chciało się „wytłumaczyć” niewidomemu jak wygląda dany kolor – tak zaczyna się wstęp do opisu festiwalu Burning Man na stronie internetowej.
Pierwsza, raczej skromna edycja odbyła się w 1986 roku. Wyobraźcie sobie olbrzymi, zupełnie płaski teren, bez żadnej roślinności otoczony jedynie przez góry, a na środku tej przestrzeni imprezujących ludzi.
Dość szybko festiwal zyskał opinię zdecydowanie najdziwniejszego muzycznego przedsięwzięcia na świecie. Trwający tydzień event to przedsięwzięcie, które nie ma sobie równych jeśli chodzi o rozmach i oryginalność. Oczywiście tylko w Stanach Zjednoczonych. Bo gdzieżby indziej około 60 tysięcy ludzi zbierało się na środku pustyni Nevada w 30-stopniowym upale, ubierało się w zadziwiające, kolorowe stroje, a nawet przyozdabiało swoje pojazdy i tańczyło do upadłego?
Ba, żeby tylko przyozdabiało – tutaj powstają najdziwniejsze wytwory ludzkiej wyobraźni – jeśli mówimy o motoryzacji, ale nie tylko. Samochody i autobusy przerabiane są na jeżdżące kolorowe kluby. Każde auto jest nie tylko dosłownie przywalone rozmaitymi elementami rodem z bajek dla dzieci, ale wyposażone jest też (lub ciągnie na przyczepie) spory soundsystem, dzięki czemu w ramach jednego eventu mamy tak naprawdę kilkaset odrębnych imprez.
Do tego niewyobrażalne wyzwolenie seksualne i płonąca, gigantyczna, kilkudziesięciometrowa figura na wielki finał eventu.
Równie silną jak muzyka stroną wydarzenia jest również sztuka. Zadziwiające, surrealistyczne rzeźby rozsiane po każdej edycji na pustyni to efekt setek artystycznych wizji i z pewnością pewnych zmian świadomości. Niektóre z tych rzeźb obejrzeć można na stronie festiwalu i aż trudno czasem uwierzyć, że człowiek mógł coś takiego wymyślić, a co więcej skonstruować. To samo dotyczy strojów – nigdzie nie spotka się tak fantazyjnie poprzebieranych (albo rozebranych i pomalowanych) ludzi.
Można powiedzieć, że Burning Man ze swoim kolorytem, barwnością i wyzwoleniem to kontynuacja (oczywiście wersji XXI wieku) w prostej linii wydarzeń lat 60. I 70. takich jak choćby Woodstock.
