Kiril Shmidov – reżyser teledysków nie z tej ziemi (wywiad)
Witam po dłuższej nieobecności. Pragnę wynagrodzić Wam czas tej
„rozłąki”, prezentując mój najnowszy wywiad. Moim gościem jest Kiril
Shmidov. Istnieje szansa, że nie kojarzycie jego nazwiska, lecz bardzo
dobrze znacie teledyski, które nakręcił. W ostatnich latach swoją
pozycję zbudował dzięki współpracy z Leonem Bolierem, m.in. przy
wideoklipach do utworów „Me”, „You”, „Whirlpool”, „Spell” czy niedawno
wydanego singla Holendra (pod aliasem WSTLNDR) „Save Me”. Shmidov jest
również twórcą teledysku do kawałka duetu Showtek i Noisecontrollers –
„Get Loose” w remiksie Tiesto.
Zapraszam Was do lektury naszej rozmowy:
1.
Witaj, Kiril. Na Twojej stronie możemy przeczytać o Tobie tylko takie
słowa: „Mieszkający w Montrealu twórca kontentu, dążący do tego, aby
ludzie myśleli / czuli, od canvasu do celuloidu (i vice versa)”. Ale
teraz na serio – kim jest Kiril Shmidov? Ile ma lat (nie jesteś
kobietą, więc raczej nie jest to nietaktem :D), skąd pochodzi? Lubisz go
czy raczej starasz się go zmieniać?
Kiril: Mam 27
lat, urodziłem się w Rosji, dorastałem w Montrealu, jestem twórcą filmów
lub „twórcą wideoprodukcji”. Staram się dystansować od przyjętych norm
muzycznych teledysków, aby tworzyć coś, co sprowokuje do myślenia i –
jeśli mam szczęście – przyniesie komuś radość. Co do tego, czy lubię
siebie… myślę, że to zależy od dnia i od złożoności tego, nad czym
aktualnie pracuję.
2. W którym momencie swojego życia
zdecydowałeś: „Chcę pokazywać ludziom moje wizje świata”? Kiedy dostałeś
swoją pierwszą kamerę?
Kiril: Miałem 11 lat, kiedy
po raz pierwszy zobaczyłem film Ridleya Scotta – „Łowca androidów”; to
zrodziło w mojej głowie wyzwanie. Zacząłem interesować się filmem jako
formą sztuki długo przed dostaniem swojej pierwszej kamery, co stało
się, gdy miałem ok. 18-19 lat.
3. Czy masz jakieś życiowe motto?
Kiril:
Jeżeli istnieje jakiś głos stale nawiedzający moją głowę, to przypomina
mi on, aby zawsze próbować czegoś innego i aby każdy kolejny projekt
nie przestawał być dla mnie wyzwaniem.
4. Wkrótce zapytam
Cię o Twoje filmy / teledyski, jednak najpierw przejdę do zdjęć, które
znalazłem na Twojej stronie. Zauważyłem, że światło i jasność odgrywają w
nich ważną rolę. Czy to Twój zamierzony styl?
Kiril: Zawsze
podziwiałem to, jak zdjęcie może wytworzyć nastrój tylko poprzez
światło i cienie. Zawsze kiedy robię zdjęcie (i nie mam tu na myśli
robienia zdjęcia jako fotograf), staram się skupić nad tym, aby moim
głównym celem było przekazanie odpowiedniej atmosfery.
5. Jak wspominasz swoją wyprawę do Azji? Była ona wyjątkowa czy jedną z wielu?
Kiril:
To była duchowa podróż. Podczas niej nauczyłem się wielu rzeczy o
sobie, o moich możliwościach, poznałem skalę swoich ambicji oraz to, jak
być lepszą osobą (przynajmniej taką mam nadzieję).
6. Masz jakieś swoje ulubione miejsce na Ziemi?
Kiril: Za monitorem, obserwując kręcącą się scenę.
Ok,
żarty na bok. Hong Kong i Kopenhaga są moimi ulubionymi miastami, zaś
państwem, które uwielbiam najbardziej jest Nepal (wkrótce dowiem się czy
Islandia nie będzie wspólnie z nim dzierżyła tej korony).
7.
Po raz pierwszy dowiedziałem się o Tobie podczas oglądania teledysku do
numeru Leona Boliera – „Me”. Do tej pory stworzyłeś aż 9 wideoklipów
do jego produkcji. Czy istnieje jakaś wyjątkowa chemia między muzyką
Leona a Twoimi pomysłami?
Kiril: Praca z Leonem
jest bardzo łatwa. Mamy do siebie wzajemne zaufanie, a dodatkowo bardzo
małą ingerencję wytwórni w nasze plany. Leon wie, jaki rodzaj teledysków
pranę tworzyć, więc kiedy jest szansa na nakręcenie bardziej “ostrego”
wideoklipu, daje mi o tym znać.
8.
Chciałbym teraz wgłębić się w Twoje prace, dla zrozumienia ‚co autor ma
na myśli’, ponieważ wydaje mi się, że to nie jest tylko ‚sztuka dla
sztuki’, że mają one swój własny sens. Po pierwsze, zauważyłem, że
praktycznie w każdym Twoim teledysku ktoś nosi maskę na swojej twarzy.
Czy to metafora tego, że ludzie najczęściej ukrywają swoje prawdziwe
uczucia, słabości, mroczne oblicza?
Kiril: Nie ma
jednej interpretacji do każdego pojedynczego elementu; wszystko działa w
zgodzie wewnątrz ogólnego kontekstu narracji teledysku. Zgadza się z
tym, że ludzie ukrywają swoje prawdziwe tożsamości pod maskami, ale
jednocześnie zamaskowana postać jest po prostu płótnem, w którym
odbiorca może odnaleźć swoje własne zachowania.
9.
Przyznam też, że uczucia w Twoich wideoklipach są bardzo mocne. Strach i
zemsta („Whirlpool”), miłość („Save Me” i „Me”), odwaga („Me” i „You”),
itd. Czy Twoim celem jest pokazywanie uczuć – nawet bardziej niż
postaci odgrywanych przez aktorów – jako bohaterów Twoich dzieł?
Kiril:
Moje pomysły inspirowane są tytułami utworów, a następnie rozpisywane
tak, aby były jednocześnie interesujące do oglądania i przyjemne do
kręcenia. Przy tak krótkim czasie trwania teledysku nie ma czasu, aby
przedstawić pełnowymiarową postać, dlatego to właśnie emocje najczęściej
kierują narracją – chyba, że teledysk przekazuje określoną wiadomość
(jak o rasizmie w „Get Loose”).
10. Chciałbym też zapytać
Cię o Twój najnowszy teledysk do utworu „Save Me”. Czy to historia o
przemocy w rodzinie? Główną bohaterką staje się w niej dziewczynka,
która nie chce więcej zakładać maski; nie chce być manipulowana przez
ojca, tak jak reszta rodziny. Decyduje się opuścić swój dom, wybierając
miłość / przyjaźń, które ją ‚ratują’. Czy uważasz to za właściwą
interpretację swojego krótkiego filmu?
Kiril:
Powiedziałbym, że „Save Me” to prawdziwa kopalnia tematów… Mamy tutaj
przemoc domową (bardziej psychologiczną, niż fizyczną), rodzinę, w
której panuje patriarchat (władza ojca) oraz stopniowy rozpad naszej
indywidualności wobec obecnych norm społeczeństwa w kwestii toższamości.
Na przykład, prezentem świątecznym dla córki jest lustro, oznaczające,
że wyrośnie na narcyza z obsesją na temat robienia selfie, zaś syn
otrzymuje sukienkę, sugerującą skłonność do homoseksualizmu.
11.
Będę szczery – bardzo doceniam Twoje klipy. Są niezwykłe, bardzo
często mają naprawdę psychodeliczny klimat dzięki wszystkim swoim
elementom: aktorom, fabule, zdjęciom. To nie są teledyski do obejrzenia
na raz – z każdą kolejną odsłoną możesz dostrzec coś nowego. Wypadają o
one o wiele lepiej, niż większość teledysków do kawałków
elektronicznych. Nie wiem jak bardzo obserwujesz scenę klubową, ale być
może wiesz – dlaczego tak trudno znaleźć tak zapadające w pamięć klipy?
Kiril:
Po pierwsze, bardzo dziękuję. Staram się tworzyć wielowarstwowe klipy,
które – mam nadzieję – kuszą do obejrzenia ich więcej, niż jeden raz.
Nie obserwuję sceny, ale sugerują artystów spoza bańki EDM, np. Moderat
czy Gessafelsteina.
12. Czy jesteś szczególnie dumny z jednej ze swoich prac?
Kiril:
Jestem szczególnie zadowolony z dotychczas niewydanego teledysku do
utworu WSTLNDR i Evil Sardine (Leon Bolier i Sied van Riel – przyp.
red.) – „SHO118131”, ponieważ jest ono oparte na mojej starej historii i
nareszcie mogłem ją zrealizować. Zupełnym przypadkiem, jest to ta sama
historia, którą pokazałem Leonowi podczas naszego pierwszego spotkania
osiem lat temu, jako projekt naszej możliwej współpracy.
Bardzo lubię też „Spell” oraz „You”.
13.
Stworzyłeś teledyski dla wspomnianego już Leona Boliera, jesteś też –
jak nadmieniłeś – autorem wideoklipu do remiksu Tiesto do „Get Loose” od
Showtek i Noisecontrollers. Czy masz w głowie jakichś wymarzonych
artystów, z którymi chciałbyś kiedyś współpracować / tworzyć dla nich?
Kiril: Na
scenie elektronicznej – Olivera Schoriesa, Jamesa Zabielę, Moderat oraz
kilku innych. Spoza elektroniki – Flume i Kendricka Lamara.
14. Jak wyglądają Twoje plany na najbliższe miesiące?
Kiril:
Niedawno zostałem współtwórcą wizualno-strategicznej firmy 5S, która
skupia się na reklamowaniu. Jednocześnie, pracuję nad krótkim filmem na
temat uzależnienia od mediów społecznościowych; muzykę do tego obrazu
pisze Leon.
15. Jakie utwory / albumy – nie tylko ze sfery elektroniki – pozostały w Twoich myślach na dłużej i dlaczego właśnie one?
Kiril: Moby
– „Porcelain” oraz Paul Oakenfold – „Southern Sun” (Tiesto Remix) – to
utwory, które wprowadziły mnie w świat muzyki elektronicznej, kiedy
byłem dzieckiem. „In My Memory” i „Just Be” od Tiesto były dla mnie
bardzo ważnymi albumami. „Lethal Industry” jest wciąż jednym z moich
ulubionych numerów, wraz z Ferry Corsten – „Punk” oraz Daft Punk –
„Something About Us”.
16. Na koniec wywiadu zawsze pytam
producentów o ciekawych, zdolnych kolegów po fachu. Myślę, że w twoim
wypadku warto zapytać o interesujących filmowców, którzy wyróżniają się i
których dzieła zapierają dech w piersiach.
Kiril:
Siedzę teraz głównie w klimatach bass, grime oraz wave, dlatego nie
powiem Tobie o talentach z EDM, ale mogę wspomnieć, że uwielbiam takich
artystów jak: Plastician, Deadcrow, Brothel, Kamandi, Skepta, Stormzy.
Co do filmowców, naprawdę lubię prace Ryana Cooglera („Stacja
Fruitvale”, „Creed”). Moje inspiracje pochodzą głównie od filmów Andreia
Tarkovsky’ego, Stanleya Kubricka, Davida Finchera i Ridleya Scotta.
Jak
oceniacie teledyski mojego rozmówcy? Czy według Was wyróżniają się
spośród innych wideoklipów ze świata muzyki elektronicznej?
Z Dobrej Woli
Facebook: http://www.facebook.com/zdobrejwolipl
Strona: http://zdobrejwoli.blog.pl/2016/07/08/z-dobrej-woli-rozmawia-kiril-shmidov
Artykuł w języku angielskim: http://zdobrejwoli.blog.pl/2016/07/08/zdws-interview-kiril-shmidov
