Człowiek kontra maszyna – wywiad z Markiem Sherrym

Sztuczna inteligencja, postęp technologiczny, nasza rola i miejsce na ziemi, religia, symbolika i człowieczeństwo – w skrócie. Inspirację czerpałem z „Interstellar”, „W stronę słońca”, „Prometeusza”, „Łowcy androidów” itp… Wiem, to więcej niż jedno zdanie (śmiech).

„Triquetra” to tribal tech-trance, a samo słowo triquetra ma dwa znaczenia – to jedna z nazw symbolu religijnego – krzyża celtyckiego, jak i znak przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. To dobre połączenie z motywem muzycznym na płycie. Niektóre utwory prezentują klasyczne brzmienie, inne zaś nowoczesne, część jest wręcz futurystyczna. Jeśli poszukasz tego słowa w wyszukiwarce, trafisz pewnie na grafikę obrazującą sposób, w jaki te trzy trójkątne części spotykają i łączą się ze sobą. Można potraktować to jako symbol zetknięcia się przeszłości z teraźniejszością i przyszłością; pewną sugestię, że czas nie płynie liniowo. Stąd też nie możemy mówić o płynnym przejściu z przeszłości w teraźniejszość, a następnie w przyszłość. Polecam ci obejrzeć „Dark” w Netfliksie, to coś naprawdę niesamowitego. Jest w nim przybliżona kwestia podróży w czasie oraz wpływu poszczególnych odcinków czasu na wydarzenia, które mają miejsce w innych okresach. Ten utwór właśnie oparty jest na takim koncepcie. Poza tym stanowi też nawiązanie do religii. Na świecie można spotkać ludzi najróżniejszych wyznań i moim zdaniem jest to jedna z cech, które przesądzają o naszym człowieczeństwie. Sam nie jestem zbyt religijny, zdecydowanie bliżej mi do siły argumentów naukowych, ale po obejrzeniu „Dark” zakręciłem się wokół pojęcia ludzkości i człowieczeństwa. To było dla mnie źródło wielu pomysłów na tę płytę.

Zaczęło się chyba od współpracy z moim starym dobrym kumplem Davidem Forbesem w 2017 r. „Yerba Del Diablo” był więc pierwszym kawałkiem przygotowanym z myślą o albumie. „Triquetra” mogła podzielić horyzont prac nad „Confirm Humanity” na pół, bo sprawdzałem reakcje na ten utwór podczas Luminosity w zeszłym roku. Na końcu pojawiły się „Luminosity Theme” i „I’m not a Robot”, z których jestem naprawdę dumny.

„Method to My Madness” – ten utwór po prostu nagrywał się sam! Natomiast najbardziej skomplikowany w budowie był „I’m not a Robot”. To za sprawą naprawdę absurdalnej liczby warstw dźwiękowych i mnóstwa efektów nałożonych na sekcję perkusyjną. Czas temu poświęcony był tego jednak warty moim zdaniem. Nagranie całego albumu – od pojawienia się ogólnego zarysu do edycji ostatniego utworu – pochłonęło 24 miesiące. Szmat czasu!

Wszystko zagrało naprawdę dobrze. Mallorca Lee i David Forbes to moi przyjaciele, więc w tym wypadku postępy widać było gołym okiem. Dużo razem przeżyliśmy, zatem okazji do śmiechu nie brakowało. Mam też dobre relacje z Richardem Durandem, Rossem Fergusonem, Tempo Giusto, Vlindem, Joeyem V, Clare Stagg i Marcellą Woods. To zawsze sprzyja pracy. Natomiast Christinę Novelli spotkałem dopiero niedawno, podczas nagrywania ujęć do „Lighting Fires”, ale to osoba o łagodnym usposobieniu i jednocześnie niesamowicie utalentowana! Z kolei z Tuomasem (Tempo Giusto) pracowałem w jego studiu w czasie, gdy byłem w Finlandii w zeszłym roku. Następnie dokończyłem pracę nad utworem na początku tego roku – tym razem już u siebie. Pracowałem też z HP Source w Adelajdzie, ale akurat ten utwór był najmniej dopracowany z wszystkich, więc musiałem na jakiś czas go odłożyć. Ale na pewno jeszcze do niego wrócę!

Potrafię być wybredny, jeżeli chodzi o partie śpiewane, i niestety mam wrażenie, że na scenie trance nie brakuje zwyczajnie przeciętnych wokalistów. W rzeczywistości tylko niewielka część z nich potrafi zaśpiewać z głębi duszy, tak aby przeszły cię ciarki. Przecież o to właśnie w tym chodzi – o emocje, skupienie uwagi. Wszyscy wokaliści, którzy śpiewają na „Confirm Humanity”, spełniają ten warunek. Oczywiście ich głosy różnią się barwą, a sposób śpiewania – stylem, ale każdy z nich jest na swój sposób osobliwy i rozpoznawalny. Wszyscy mają też wspaniałą dykcję. Mój zwierzak nie cierpi mamroczących wokalistów. Chcę móc usłyszeć każde zaśpiewane słowo i poznać historię, którą chciał opowiedzieć autor tekstu.

Szczerze mówiąc, nie mógłbym być szczęśliwszy. To z pewnością najlepszy zestaw utworów, na jaki było mnie stać. Mam tylko nadzieję, że tę opinię podzielają moi słuchacze (śmiech). Dotychczas spotkałem się jednak z bardzo pozytywnym odbiorem. „Mixmag” ogłosił „Confirm Humanity” nawet trancową płytą miesiąca! Byłem naprawdę zadowolony z utworów nagranych na przestrzeni 2017 i 2018 roku, ale to, co działo się między grudniem zeszłego roku a kwietniem 2019, to coś niebywałego. Nie należę do najsprawniejszych inżynierów w studiu, ale w tym czasie po prostu wszystko układało się samoczynnie. To niesamowity okres w moim życiu i już planuję prace nad kolejną płytą. 

Bardzo zależało mi na tym, żeby wszystkie osiemnaście utworów prezentowało tak wysoki poziom, jak to tylko możliwe. Mimo to czułem, że dwa lub trzy z nich mogą nie być tak dobrze odebrane, jak bym sobie tego życzył. Gdy zobaczyłem je na czele przygotowanych przez moich fanów list ulubionych kawałków z płyty, poczułem wielką ulgę. Byłem poruszony wieloma komentarzami. Jeden z fanów napisał, że docenia to, iż nie forsowałem prac nad albumem, lecz czekałem na odpowiedni moment. Cieszę się też z tego, że słuchacze czerpali przyjemność z wszystkich utworów, a nie tylko z kilku – jak to często dzieje się z płytami długogrającymi. Naprawdę miło mi było czytać te wszystkie pozytywne komentarze, zwłaszcza że „Confirm Humanity” to pierwszy album sygnowany moim własnym nazwiskiem. To dodało całości jeszcze innego odcienia.

16. Gentech – Feel My Love