Świat bez samplowania?

Czy wyobrażacie sobie świat bez samplowania? Wyobrażacie sobie zniknięcie z powierzchni Ziemi wszystkich utworów opartych na cudzych samplach (za które nie zapłacono twórcom oryginalnych próbek), oraz brak kolejnych w przyszłości?

To wizja absolutnie nieprawdopodobna, aczkolwiek w kontekście pewnego niedawnego wyroku Sądu Najwyższego w Niemczech. Otóż sprawa dotyczyła pewnego dwusekundowego (!) sampla, jaki duet Moses Pelham i Martin Haas wykorzystał w utworze „Nur Mir” Sabriny Setlur. Oryginalna próbka nazywała się „Metall auf Metall” i należała do Kraftwerk, a ci wytoczyli proces.

Było to 12 lat temu, od tamtego czasu było już w tej sprawie kilka wyroków, raz wygrywali jedni, raz drudzy. W końcu sprawą zajął się Sąd Najwyższy i wydał wyrok, który ma szansę wpłynąć na bieg historii. Jak pisze Marcin Staniszewski na stronie T-Mobile Music: „Stwierdzili oni, że samplowanie cudzych nagrań bez pozwolenia artysty i wytwórni go reprezentującej, czyli bez tzw. clearingu, legalne jest wyłącznie wtedy, gdy artysta “pożyczający” próbkę, nie będzie w stanie sam stworzyć jej dźwiękowego odpowiednika z pomocą technologii dostępnej w owym czasie (wcześniej wystarczyło jedynie, by dana próbka była częścią nowej, odrębnej kompozycji i nie powielała melodii utworu).

Eksperci wynajęci przez Kraftwerk dokonali na potrzebę rozprawy prostej prezentacji. Z pomocą samplera Akai wyprodukowanego w 1996 roku (a więc na rok przed powstaniem spornego utworu) i dwóch kawałków metalu stworzyli w kilkanaście minut próbkę przypominającą tę pochodzącą z “Metall auf Metall”.”

Idąc tropem rozumowania Sądu Najwyższego, w dzisiejszych czasach teoretycznie nie ma rzeczy niemożliwych, każdą próbkę sprzed lat można odtworzyć, a zatem samplowanie bez płacenia za sample jest po prostu nielegalne. Co Wy na to?

P.S. Sprawdźcie, z ilu sampli korzystali The Prodigy, żeby stworzyć „Smack My Bitch Up”. Gdyby prawo było inne, ten numer w takiej formie nigdy by nie powstał?

Making of „The Prodigy – Smack My Bitch Up” in Ableton by Jim Pavloff