20-letni Nicolas Jaar i jego klimatyczny debiut
Nicolas Jaar – Space is Only Noise (Circus Company)
Wszystko szybko sie zmienia, a możliwości kreacji, jaką posiadają dziś artyści, jeszcze parenaście lat temu była dla większości marzących o produkowaniu muzyki kompletnie poza zasięgiem. Dlatego też duży nacisk medialny powstaje wokół młodych producentów, którzy z pełnym wachlarzem możliwości i mocą entuzjazmu szybko burzą zakorzeniające się tendencje.
Doskonałym przykładem świeżej krwi jest amerykańskego pochodzenia młodzieniaszek Nicolas Jaar. Nico już w wieku czternastu lat zaczął produkować muzykę, dziś jako dwudziestolatek ma na koncie wydawnictwa w takich wytwórniach, jak Wolf and Lamb, Gretta Cottage, Double Standard, Circus Company i składankę „Ines“ wypuszczoną w jego własnej oficynie Clown and Sunset.
Po fali ekscytacji wśród prasy i imprezowiczów – których Jaar jest podobno w stanie wysadzić materiałem granym na 100 bpm – został okrzyknięty przez Resident Advisor jako drugi najlepszy live act 2010 roku. Po takim rozbudzeniu apetytów nastał najlepszy moment na zaserwowanie pełnej płyty. „Space Is Only Noise“ to podróż po meandrach nostalgii wygenerowanej przez organiczne instrumentarium oraz liryczny aspekt kompozycji.
Niezwykła wrażliwość wraz z dojrzałością muzyczną w budowaniu przestrzennych pejzaży przyozdobionych w starannie zaprogramowane elektroakustyczne detale, w stuprocentach angażują słuchacza w podróż po poetyckim świecie Jaara. Balans naturalnych instrumentów z syntetyczną rytmiką świetnie sie sprawdza w pełnym tęsknoty bleusującym „I Got The Woman“, zabawa pogłosem osadzona na klasycznym, syntezatorowym basie tworzy depresyjną chmurę w „Space is Only Noise if You Can See“, ale chyba najmocniej dotyka nas zawodzący smyczek i gitara niczym z filmów Lyncha w „Too Many Kids Finding Rain in the Dust“.
Niezwykła transparentność i minimalizm formalny aranżacji zachwyca bogactwem treści, nic nie jest tu przekombinowane, nie ma przesady ani niedosytu. Nicolas Jaar udowadnia, że przestrzeń nie jest szumem, ale potencjałem pełnym niegraniczonych możliwości. Daję osiem na dziesięć.
(Tekst: Bartosz Piwowar (Elf))
