Post Pxrn Film Festival Warsaw. Edycja poznańska w Kinie Muza | 16-17.02.2023

6-17.02.2023 | Kino Muza w Poznaniu
—
Edycja poznańska Post Pxrn Film Festival Warsaw w Kinie Muza to zaproszenie w podróż po rozległych obszarach różnorodności strategii i narracji artystycznych związanych z seksualnością, sztuką, aktywizmem i cielesnością.
Proponujemy cztery starannie wyselekcjonowane zestawy krótko i średniometrażowych filmów przybliżające widzkom _m najbardziej interesujące zjawiska w sztuce postporn. Pokażemy projekty związane z politycznością ciała i seksualnością strategii społecznych, niezależne, artystyczne kino podziemnej artsceny BDSM, poznamy arthousowe narracje o kinku i fetyszu, i zdekolonizujemy mainstreamowe patriarchalne obrazy popkultury. W ramach poznańskiej edycji zapraszamy na cztery pokazy.
Pokazy są przeznaczone dla osób dorosłych.
—
16 lutego | czwartek
✖ godz. 19:00 | „SEKSUALNE JEST POLITYCZNE” – zestaw filmów krótkometrażowych | po seansie spotkanie z kuratorami Post Pxrn Film Festival Warsaw oraz twórcami Agą Szreder i Rafałem Żwirkiem
✖ godz. 21:30 | „BIEGUNY PRZYJEMNOŚCI” – zestaw filmów krótkometrażowych

17 lutego | piątek
✖ godz. 19:00 | „CNOTY NIEWIEŚCIE” – zestaw filmów krótkometrażowych | po seansie spotkanie z kuratorami Post Pxrn Film Festival Warsaw oraz twórcami Agą Szreder i Rafałem Żwirkiem
✖ godz. 21:30 | „KINK BEZ ETYKIETEK” – zestaw filmów krótkometrażowych

W trakcie pokazów zapraszamy na spotkanie z osobami kuratorujacymi PPFFW, które opowiedzą o idei stojącej za Festiwalem, planach na kolejną edycję i odpowiedzą na pytania publiczności.
W trakcie seansów będzie z nami Julia Bilarzewskiej – edukatorka, psycholog i seksuolog z Instytutu Zdrowia Psychoseksulanego i kolektywu Radykalna Troska. Do Julii możecie zwrócić się w tym czasie o pomoc w poradzeniu sobie z emocjami i myślami, które w trakcie oglądania was mocno dotknęły lub zaszokowały.
—
OPIS ZESTAWÓW
✖ „SEKSUALNE JEST POLITYCZNE”
W XXI wieku mówienie o intymności i seksualności wciąż niestety jest polityczne – ale być może to nawet dobrze. Być może powinno być polityczne dopóty, dopóki nie odzyskamy w pełni praw do decydowania o naszych ciałach. Dzięki temu mamy bowiem szansę bardzo dogłębnie przyjrzeć się artystycznym narracjom badającym związki pomiędzy opresją a przyjemnością, władzą a seksualnością, patriarchatem a współczesnością. O tym, że związek ciała i polityki to jeden z podstawowych – być może nawet najważniejszych – obszarów zainteresowań postpornografii świadczy również fakt, że chcąc przedstawić reprezentatywne spektrum filmów i prac, w trakcie PPFFW 2022 prezentowaliśmy je w dwóch niezależnych od siebie częściach. W obecnej formie wybraliśmy najbardziej istotne strategie zamknięte w jednym konkretnym zestawie. Zobaczycie w nim radykalne prace latynoamerykańskie, filmy robione przez kolektywy feministyczne i seksworkerskie, filmy artystek_ów queerowych i dekolonizacyjne animacje. Zanim znów wyjdziemy na ulice, zanim znów domagać się będziemy równego traktowania i podstawowych praw – przez chwilę zatrzymajmy się i spójrzmy na siebie w lustrze polerowanym przez najbardziej istotne zjawiska w sztuce postporn. Bacznie przyjrzyjmy się prezentowanym tu narzędziom społecznej zmiany. Wszystkim nam są one po prostu potrzebne.

✖ „BIEGUNY PRZYJEMNOŚCI”
Z pozoru ból i przyjemność powinny leżeć na przeciwległych końcach emocjonalnej skali, a jednak – jak większość subwersywnych praktyk cielesnych – są one znacznie bliżej siebie, niż mogłoby się wydawać. Podobnie jak shibari, praktyki BDSM stały się istotną częścią popsekskultury i w dużym stopniu zostały – ograniczając się do powtarzalnych rytuałów – zawłaszczone przez mainstream. Z tym większą radością przedstawiamy artystki_w pracujące_ch w obszarach kultury BDSM rozwijając zarówno jej wizualny kod, jak i poszerzając powstałe pola interpretacji o kolejne znaczenia. Wśród pokazywanych tu filmów widzki_e mają szansę obejrzeć wysokobudżetowe strategie artgaleryjne (np. pierwotnie pokazywany jako trzykanałowa projekcja OINK! Roberta Eagle) jak też filmy z brazylijskiego labelu „Kill porn stars”, którego produkcje często bazują na radykalnej szczerości i braku budżetu. W Biegunach Przyjemności zobaczycie więc wszystko to, co niezależna kultura BDSM ma do powiedzenia w ostatnim czasie. I choć nie jest to jeszcze pełny, lateksowy outfit – to i tak wystarczy, żeby rozpocząć zabawę.

✖ „CNOTY NIEWIEŚCIE”
Choć to niezmiernie interesujące zagadnienie stało się już kulturowym memem, to jednak przyjrzyjmy się mu w sposób nieco subwersywny. I odpowiedzmy sobie na pytanie: jakie w rzeczywistości, w chylącym się ku upadkowi patriarchalnym systemie opresji, powinny być cnoty „dedykowane” nieco ponad połowie społeczeństwa? Może powinnyśmy to wiedzieć, żeby unikać niewieścich wad? Serio, nie irytuje Was to, że w ogóle musimy się nad tym pochylać w XXI wieku? Przyjrzyjmy się zatem kobiecości – niekoniecznie przez pryzmat zmurszałych społecznie obowiązków, lecz raczej wolności, zabawy, niezależności i godności. Odzyskajmy cnoty postępu i współczesności. Filmy z tego zestawu mogą nam trochę w tym pomóc.

✖ „KINK BEZ ETYKIETEK”
Choć w szeroko rozumianej seksualności pojęcie fetyszu zostało już mocno oswojone i zamknięte w bezpiecznych pudełkach, to jednak warto podjąć się próby opowiadania o fetyszu z innej pozycji. Spróbujmy delikatnie zreinterpretować samą ideę fetyszu jako praktyki stymulacyjnej i przenieśmy ją w nieoczywiste konteksty. Dzięki temu mamy szansę uświadomić sobie, że siła fetyszu tkwi nie w tym, jak go używamy, ale w samym fetyszu jako takim. Mamy wrażenie, że otwiera to nowe pola przyjemności. Tego typu artystyczne praktyki są zresztą zakorzenione zarówno w postpornowym mainstreamie (Four Chambers) jak też wśród czołowych, niezależnych artystek_w (Ben Berlin). Samochody, rękawiczki, meble, maski lub…lodówki – który fetysz wybieracie?
—
Bilety: 29 zł normalny, 25 zł ulgowy i newsletterowy.